L’òme d’òc de l’Agenés nos daissèt aqueste mes d’abril.
Lo Congrès presenta sas condolenças als pròches e amics e saluda l’òbra del militant, professor e poèta. Aicí l’omenatge que ne faguèron sos amics Maria-Anna Châteaureynaud e Patric Lavaud a Jornalet :
Nascut en 1942 a Pena d’Agenés (Sèrras d’Agenés) d’un paire païsan e d’una maire regenta, Max Lafarga es l’autor d’una òbra poetica en occitan guierdonada per mai d’una distincion e lo títol de Mèstre de l’Acadèmia dels Jòcs Florals de Tolosa.
D’en primièr ensenhaire en cooperacion en Africa, Max Lafarga èra estat après, pendent vint e cinc ans, professor d’occitan e de francés a Lengon (la Grava).
Participèt regularament a l’Escòla Occitana d’Estiu, amb son professor Marcèu Esquieu.
Foguèt tanben collaborador de la revista Lo Gai Saber.
Son enfança païsana en Òlt e Garona, sa relacion amb la natura, sas annadas al Magrèb, los rituals de cada jorn, la celebracion de la femna e de l’amor demòran sas principalas sorsas d’inspiracion.
Sos poèmas publicats fa gaire en edicion bilingua son una òbra contemporanèa d’una granda sensibilitat enrasigada dins lo parlar del mainatge que foguèt.
Fins a las darrièras annadas, quitèt pas de participar als eveniments culturals occitans e mancarà, de segur, ara a Occitània e tanben a sos amics e sa familha.