chien | nm |
| Laus (languedocien) |
chien, chienne | mf. | can, canha
| Basic (commun gasc-lang) |
chien | nm | chin Chin de pastre, chin de chaça. Chin de pilhar* : chin per gardar las bèstias, las vachas (A. Delrieu). Qual bat lo chin, bat lo mestre (dire, Th. de Félice). Per se parar d’un chin n-òm li creid “Ossí” o “Ossí quò” ; chien de troupeau : labrit ADL. | Omelhièr (Auvergnat) |
chien | m. | can, gos, chin * ~ bâtard faron * ~ courant can corrent * ~ de berger labrit * ~ de chasse can de caça * petit ~ canhòt, gosset * portée de chiens f. canhotada * entre ~ et loup entre nuèit e jorn il fait un temps de ~ fa un temps del diable | Lagarde (languedocien) |
chiendent | m. | agram / gram
| Basic (commun gasc-lang) |
chien, chienne | nm. | chen, chena / chin, china | Lexique limousin |
chien,ne | n. | can,-nha. | Atau que's ditz (gascon) |
chien, -ne | n | chin, -a. Fai bòn estre chin l’estiu e buòu l’ivern (Han). A fach coma lo chin de Bernier : a japat tròp tard ! (Han). Bòn chin chassa de raça (Han). Abandonat coma un chin. | Faure (vivaro-alpin) |
chien-loup | m. | can-lop. | Per Noste (gascon) |
chiendent | nm | bot agram, tranuga (f). | Laus (languedocien) |
chienne | nf |
| Laus (languedocien) |
chienne | f. | canha, gossa | Lagarde (languedocien) |
chien(ne) | n |
| CREO Provença (provençal) |
chien,ne | n. | can, canha ; gos, gossa {eGasc.}. ∫ (dim.) → chiot. ∫ (augm.) canhàs,-assa ; canharro m. ◊ une portée de ~ : ua canhotada. ◊ c’est le ~-~ à sa mémère : qu’ei lo canhoton de sa maiòta ! ◊ bête comme un jeune ~ : holassèr com un canhòt. ◊ bon ~ chasse de race : hilh de guit que sap nadar. ◊ je te garde un ~ de ma ~ : que te’n guardi ua escudèla ; que’t tornarèi peras au sac. ◊ recevoir comme un ~ dans un jeu de quilles : arcuélher com un can en ua glèisa. ◊ se regarder en ~ de faïence : har a las espièras. ◊ entre ~ et loup : a l’enterlutz. | Per Noste (gascon) |
chien,ne | mf. | canh,a [kann, kanyo] ; | Rei Bèthvéder (gascon) |
chien de mer | m. | (ichtyol.) liche ; gat de mar ; mirca f. | Per Noste (gascon) |
chiennerie | nf | canhada. | Laus (languedocien) |
chiennerie | f. | canhada. | Per Noste (gascon) |
chien (petit) | nm | cadeu, chinon. | Faure (vivaro-alpin) |
chien assis | m. | (archit.) can sedut. | Per Noste (gascon) |
chiendent | m. | (bot., Agropyron) traucacamin ; agram {VBilh} ; sendenha f. {nB., Chal.} ; pedanh {Nay}. | Per Noste (gascon) |
chiendent | nm | trenije/trinite (trenuja) LBR ADL ; se couvrir de chiendent : s’entrenujar/s’entrinijar. | Omelhièr (Auvergnat) |
chienne | nf | china ADL. | Omelhièr (Auvergnat) |
chien-loup | nm | can-lop. | Laus (languedocien) |
chien de fusil | m. | cap de can. ◊ couché en ~ : arrucat,-ada. | Per Noste (gascon) |
470 000 entrées
2,2 millions de formes conjuguées
2,2 millions de mots
Et bien + encore !